Πρόκειται για τις Audio Loops οι οποίες αντικατέστησαν τις ήδη υπάρχουσες: Balkan Roumba 1, Balkan Roumba 2, Balkan Roumba 3, 80s BK Roumba, 90s Light Roumba, FastVintBossa 1, Kouaratsa 1,  Kouaratsa 2, Bolero 60s, Bolero 70s, Soft Bolero, BossaNova. Συνεπώς τυχών ρυθμοί που έχετε φτιάξει και περιέχουν αυτά τα κρουστά θα πρέπει να τα διορθώσετε. Παρακολουθήστε παρακάτω το Video Tutorial με τίτλο: V2 Tutorial Fix Percussions

Προσθήκη από νέες Audio Loops οι οποίες προστέθηκαν: Light 70sRoumba 2, Bagio, FastVintBossa 2, Basic Roumba 2, Kouaratsa 1, Kouaratsa 2, Soft Bolero, Bolero 70s, Live Mambo. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι Loops οι οποίες υπάρχουν και στην διπλανή λίστα (01) υπάρχουν και εδώ διότι, οι συγκεκριμένες (πχ Kouaratsa 1 &2) εκτός από ReMix & ReMaster, έγινε ολική ανακατασκευή, και αυτός είναι και ο λόγος που θεωρούνται εντελώς νέες.

Κατά τη διάρκεια ανακατασκευής κάποιων ρυθμών προέκυψαν κάποιοι νέοι και αυτοί είναι: 90s Live Roumba, Light 70s Roumba 2, Classic Bagio, BagioRoumba 2, Fast RoumBossa 2. Φυσικά περιλαμβάνει και όλους τους Updated ρυθμούς που έχουν δημιουργηθεί από το 2018 μέχρι σήμερα.

Και στους 213 ρυθμούς που διαθέτει πλέον το Ultimate set με την V2 έχουν τοποθετηθεί σε κάθε ρυθμό 4 Pad έτοιμα για χρήση. Όλα έχουν εξισορροπηθεί προσεκτικά για να μην (σκεπάζουν τον ρυθμό), αλλά να συμπληρώνουν δίδοντας ένα ακόμα πιο γεμάτο και πληθωρικό, ρυθμικό αποτέλεσμα. Σε κάθε ρυθμό υπάρχει η ίδια "χωροταξία" δηλαδή: Pad 1, και Pad 2 σε όλους τους ρυθμούς ανεξαιρέτως θα βρούμε ρυθμικά στοιχεία κρουστών. Στα δε Pad 3, και Pad 4 θα βρούμε τα νέα μελωδικά Pads.

Έχουν προστεθεί αρκετοί χρήσιμοι ήχοι από το SoundPack Update 2020, οι οποίοι έχουν βελτιωθεί, διορθωθεί και προσαρμοστεί στην V2. Βεβαίως πολλοί από αυτούς τους ήχους έχουν χρησιμοποιηθεί πλέον σε αρκετά KeybSet των ρυθμών, όπως επίσης έχουν δημιουργηθεί και ξεχωριστά KeybSets User Library.

Η νέα Sampled προσθήκη εξαιρετικών και απολύτως χρήσιμων ήχων από διάσημα workstations, που σίγουρα θα φανούν πάρα πολύ χρήσιμοι είτε σε Live Performances είτε σε Studio ηχογραφήσεις.       ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η προσθήκη αυτή συμπεριλαμβάνεται ΜΟΝΟ στην έκδοση "Ultimate V2 Pa4x UMW".

Πετάξτε επιτέλους τα αμφιβόλου προελεύσεως καλώδια, που έχετε αγοράσει χωρίς να έχετε καθόλου αξιολογήσει ή σπουδαιολογήσει τον κύριο ρόλο που έχουν σε ένα σωστό ηχητικό σήμα. Προτιμήστε μια αξιόλογη μάρκα με έτοιμα καλώδια (Cordial, Sommer, κτλ), ή ακόμα καλύτερα αν και (πολύ ακριβά) Mogami, ή εναλλακτικά ζητήστε από κάποιο τεχνικό να σας φτιάξει δύο καλής ποιότητας καλώδια (καρφιά), όπου δεν θα συμβιβαστείτε με τίποτα λιγότερο από καρφί Neutrik. Προσοχή: Όχι τύπου Neutrik, αλλά γνήσιο Neutrik με τη μάρκα χαραγμένη επάνω, έτσι ώστε να διασφαλίζουμε (υγιείς) τις υποδοχές των εξόδων του οργάνου, μιας και όταν έχουμε κακής και αμφίβολης ποιότητας Jack (βύσματα), υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσουμε ζημιά λόγω των κακών υλικών που διαθέτουν. Είναι τραγικό να διαπιστώνει κανείς, ότι κάποιος επαγγελματίας έχει πχ να διαθέσει χρήματα για ένα Pa4x, να διαθέτει επίσης και το Ultimate, και να καταλήγει να παίζει με δύο άθλιας ποιότητας καλώδια που αγόρασε εντελώς στην τύχη, χωρίς να κατανοεί τον σπουδαίο ρόλο που έχουν για ένα σωστό, χωρίς θορύβους και παράσιτα σήμα.

Ένα ζήτημα γύρω από το οποίο υπάρχει μεγάλη σύγχυση. Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Υπάρχουν δύο ειδών Line σήματα τα οποία χρησιμοποιούν όλα τα Arrangers, Workstasion, και κάθε είδους Synthesizers, και αυτά είναι το Balanced και το Unbalanced.  Επίσης τα δύο διαφορετικά βύσματα (καρφιά) που χρησιμοποιούνται στα καλώδια, ονομάζονται:                         1) TRS=Balance,                             2) TS=Unbalanced.                      Για να μην μπερδευόμαστε με πολλούς τεχνικούς όρους, θα αναφέρω μόνο ότι, η σύνδεση Balance, λόγω της διαφορετικής τεχνικής θωράκισης που χρησιμοποιεί, είναι κατάλληλη για μεγάλες αποστάσεις και δεν προκαλεί βόμβο ή θορύβους. Το αντίθετο συμβαίνει στην unbalanced σύνδεση, η οποία είναι κατάλληλη για αποστάσεις έως 10 μέτρα, όπως επίσης είναι γενικώς επιρρεπής σε θορύβους. Για την Balanced σύνδεση χρειαζόμαστε δύο καλώδια με TRS βύσματα, σε κάθε μεριά το καθένα, τα οποία θα πρέπει να συνδεθούν σε Stereo (Balanced) κανάλι, εάν όμως διαθέτει τέτοιο κανάλι η κονσόλα μας. Εναλλακτικά στην περίπτωση που δεν διαθέτει Stereo Balanced είσοδο (θα πρέπει να ψάξουμε τα Specifcations), τότε η επόμενη λύση είναι δύο καλώδια το οποίο θα έχει το καθένα ένα TRS Jack από τη μια μεριά, και από την άλλη XLR Canon αρσενικό (μικροφώνου), όπου θα συνδεθεί σε δύο κανάλια μικροφώνου και φυσικά θα γυρίσουμε το Pan τέρμα αριστερά το ένα κανάλι (L), και τέρμα δεξιά (R)το άλλο κανάλι για να έχουμε ένα Stereo ζεύγος. Στα σημερινά Korg Pa Series τα μόνα μοντέλα που διαθέτουν Balanced Out είναι μόνο το Pa3x και Pa4x, και σαφώς προτείνεται ανεπιφύλακτα η σύνδεση αυτή.

Χρειάζεται ένα Stereo D.I. Box σε ένα Arranger; Η απάντηση είναι: Ναι, υπό όρους. Αν το D.I που θα συνδέσουμε είναι απλώς ότι βρήκαμε στην τύχη, τότε καλύτερα να αφήσουμε το σήμα μας, όπως είναι απλό Line, παρά να το περάσουμε από κάποιο κύκλωμα που περισσότερο κακό θα κάνει παρά καλό. Τα περισσότερα σημερινά Arrangers έχουν unbalanced out, οπότε θεωρώ απαραίτητη, τη χρήση D.I, όμως θα πρέπει να επιλέξουμε το κατάλληλο για τη δουλειά μας. Στην περίπτωση μας χρειαζόμαστε ένα καλό Passive (παθητικό D.I), έτσι ώστε να έχει ένα ήπιο χαρακτήρα και μην μας παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά του σήματος. Προσωπικά χρησιμοποιώ δύο D.I και αυτά είναι το Radial ProD2, και Radial JDI Stereo, με το δεύτερο να είναι και το αγαπημένο μου. Με τη χρήση κάποιου καλού DI λοιπόν θα έχετε ένα σαφώς καλύτερο Balanced σήμα, με δυνατότητα εξάλειψης θορύβων γείωσης κτλ, μέσω του Lift/Ground, όπως επίσης αφού θα συνδεθεί με XLR Canon σε δύο κανάλια μικροφώνου στην κονσόλα, (με τη χρήση των Pan τέρμα δεξιά και αριστερά), θα έχουμε τη δυνατότητα για πολύ περισσότερο Gain, αφού πλέον θα χρησιμοποιούμε τις εισόδους Mic (μικροφώνου). Θα πρέπει επίσης να πω ότι παρότι το Pa3x το οποίο έχω διαθέτει Balanced Out, εντούτοις προτιμώ και πάλι χρησιμοποιώ το Radial JDI Stereo από μια απλή σύνδεση Balance, και αυτό διότι του προσφέρει ένα επιπλέον όμορφο χαρακτήρα.

Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις είμαστε (αναγκασμένοι), να εργαζόμαστε κάτω από πολύ κακές, έως και άθλιες συνθήκες ηχητικών συστημάτων, και σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και το απίστευτα αλλοπρόσαλλο στήσιμο των ηχείων που πολλές φορές συναντάμε κυρίως σε κάποιο χώρο διασκέδασης (Bar, Ταβέρνα, Χώρος κοινωνικών εκδηλώσεων). Υπάρχουν λοιπόν περιπτώσεις που πραγματικά η Stereo σύνδεση δεν έχει κανένα νόημα. Και δεν έχει νόημα διότι όταν το ένα ηχείο βρίσκεται στον δεξιό τοίχο που απέχει πάνω από 5 (ή και παραπάνω) μέτρα από το πατάρι και το άλλο στον αριστερό τοίχο που απλώς τοποθετήθηκε όπου (βόλεψε) τον καταστηματάρχη, και γενικά όταν η τοποθέτηση των μόνιμων ηχητικών εγκαταστάσεων ενός χώρου τοποθετήθηκε απλώς για να υπάρχει ήχος και καμία άλλη "μελέτη" (αστεία κουβέντα δυστυχώς), τότε είναι αστείο να μιλάμε και για στερεοφωνία. Θα συνδέσουμε λοιπόν μονοφωνικά, με ένα καλώδιο το Arranger που διαθέτουμε, και ΠΑΝΤΑ στην μονοφωνική σύνδεση θα επιλέξουμε το Left Out, διότι αυτή η έξοδο είναι σχεδιασμένη σε όλα ανεξαιρέτως τα Keyboards να μιξάρεται το μονοφωνικό σήμα. Σε χώρους φυσικά που έχουμε εμείς τον έλεγχο για τα ηχητικά και την τοποθέτηση και ο χώρος (εσωτερικός ή εξωτερικός) βοηθάει, θα προτιμήσουμε σαφώς την Stereo σύνδεση (με δύο καλώδια) είτε σε ένα Stereo κανάλι της κονσόλας, είτε σε δύο μονοφωνικά κανάλια, κάνοντας ακριβώς τις ίδιες ρυθμίσεις και στα δύο, και γυρνώντας τέρμα δεξιά, και τέρμα αριστερά τα Pan (L-R). Και φυσικά, σταματήστε να υποτάσσεστε στις ηχητικές ορέξεις ή προτιμήσεις του κάθε καταστηματάρχη. Είτε θα μας εμπιστευτεί σε αυτό που μας κάλεσε να κάνουμε, είτε θα αλλάξουμε ρόλους. Είναι απαραίτητο στοιχείο να έχουμε άποψη στον ήχο, αρκεί βέβαια να γνωρίζουμε τι θέλουμε και τι κάνουμε. Είναι επίσης απείρως προτιμότερο να έχουμε το δικό μας κονσολάκι που θα συνδέουμε μόνο τα Keyboards μας και να τα ρυθμίζουμε όπως εμείς επιθυμούμε, και απλώς να δίνουμε το ένα ή τα δύο κανάλια από το Master Out της κονσόλας μας στην κονσόλα του καταστήματος.

Το Ultimate set, και ένα παραπάνω το Ultimate V2, έχει μελετηθεί έτσι ώστε να έχει ένα όσο γίνεται "ουδέτερο" άκουσμα χωρίς περιττούς χρωματισμούς, πάντα βέβαια στο μέτρο του δυνατού. Η συμβουλή μου λοιπόν είναι η εξής: Μην βιάζεστε να αρχίσετε να πειράζετε πράγματα και να κάνετε αλλαγές στις ρυθμίσεις, μέχρι να μάθετε το άκουσμα του σετ. Αφήστε το αρχικά ως έχει. ΒΗΜΑ 1) Συνδέστε το σε ένα Stereo κανάλι της κονσόλας σας, και αρχικά βάλτε εντελώς Flat το EQ του καναλιού. ΒΗΜΑ 2) Δώστε την ένταση που θέλετε, και το gain που επιθυμείτε και ακούστε το ως έχει χωρίς να πειράξετε τίποτα. ΒΗΜΑ 3) Παίξτε λίγη ώρα και αλλάξτε μερικούς και διαφορετικούς ρυθμούς έτσι ώστε να ακούσετε την όποια συχνοτική διαφορά υπάρχει μέσα στο χώρο. Αφού βγάλετε τα συμπεράσματα σας τότε αρχίστε τις αλλαγές που μπορεί να θέλετε μέσω του EQ. Προσωπικά στα δικά μου Live, το μόνο που κάνω στο Pa3x, είναι να του δίνω ελάχιστα πρίμα, και σε ορισμένες περιπτώσεις να ελαττώνω λίγο τα μπάσα. Το αφήνω εκεί και παίζω χωρίς κανένα πρόβλημα. 

Ας μην ξεχνάμε αυτό το εξαιρετικό εργαλείο, το οποίο θεωρώ και εγώ, αλλά και χιλιάδες επαγγελματίες μουσικοί ανά τον κόσμο, ως αναπόσπαστο κομμάτι του Keyboard (arrenger/workstation). Εκτός από τον εκφραστικό τόνο που μπορούμε να δίνουμε στους ήχους μας (εξού και η ονομασία Expression/Έκφραση), μπορούμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο στο "δεξί χέρι", πράγμα που χωρίς αυτό τείνει να είναι πάρα πολύ ενοχλητικό το παίξιμο μας. Αυτό συμβαίνει διότι αφενός μεν δεν υπάρχει ουδένας εκφραστικός χαρακτήρας και ακούει κάποιος ένα συνεχόμενο και ενδεχομένως ενοχλητικό παίξιμο, αφετέρου δε με το να μην έχουμε τον έλεγχο της έντασης του δεξιού μας χεριού και παίζουμε σε μία ένταση χωρίς αλλαγή, είναι βέβαιο ότι "σκοτώνουμε" τον τραγουδιστή/στρια αφού δεν τους αφήνουμε να τραγουδήσουν ελεύθερα όταν εμείς πολλές φορές είμαστε πιο δυνατά σε ένταση από αυτούς. Τραγική συνέπεια αυτού είναι να ζητάει το τραγουδιστής/τρια περισσότερη ένταση, οπότε αφού δυναμώνει το μικρόφωνο, εμείς πάλι συνεχίζουμε και παίζουμε ακόμα πιο δυνατά, με συνέπεια οι απαιτήσεις της έντασης να είναι ακόμα πιο μεγάλες μέχρι που ο έλεγχος έχει χαθεί πλέον.. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και θλιβερά. Βέβαια για να πούμε του στραβού το δίκιο, στο φαινόμενο της "ανεξέλεγκτης έντασης' δεν φταίει μόνο το Expression Pedal. Μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Το ζήτημα είναι πολυπαραγοντικό και δεν μπορεί να εξαλειφθεί εύκολα. Όμως ας κάνουμε εμείς την αρχή για κάτι καλύτερο.